Officieel gezien is de Trans-Siberie Expres een trein die in één keer van Moskou naar Vladivostok gaat. Dit traject is 9288 km lang en gaat door heel Rusland heen gedurende 7dagen met meerdere korte stops tussendoor. Rolf en ik hebben een iets ander traject, misschien ook wel de iets meer toeristische versie van deze treinlijn, genomen. We zijn begonnen in Sint Petersburg om 900km met de trein af te leggen richting Moskou, hierna 1814km weer te treinen naar Yekaterinburg, vanaf daar de officiële Trans-Siberietrein te pakken naar Irkutsk en dan af te splitsen naar Mongolië en te eindigen in China. Op moment van schrijven hebben we net de grens gehad Mongolië in en dus het grootste deel van de 8765km er op zitten. Of in ieder geval het Trans-Siberie gedeelte.

Als je ‘onze' treinreis in één aangesloten deel zou doen, zit je 7,5 dag opgesloten in de trein. De langste tijd die wij aaneengesloten hebben gezeten in de trein is 2,5 dag, alsnog een goede tijdspan om het gevoel van het leven in de trein mee te maken. Maar wat is nu precies het treinleven?!

Er zijn verschillende klasses in de trein, en vanwege het lange reizen zijn het allemaal slaapcoupes. De klasses zijn eigenlijk ingedeeld per hoeveel mensen er in een coupe slapen, de luxe van de trein hangt af van het nummer en soort trein. In de 1^e klasse deel je een coupe met zijn 2-en, in de 2^e klasse met 4 personen en in de 3^e klasse met zijn 6-en. Aangezien wij de kaartjes van te voren geregeld hadden, hebben we steeds in de 2^e klasse gereisd. Achteraf gezien was het misschien soms ook wel mogelijk geweest 3^e klasse te reizen, maar eigenlijk was het nu wel lekker met de luxe van maar 4 personen. Ik weet dat dit vreemd klinkt, want normaal zou ik ook gillend gek worden als ik 3dagen met 4personen (of 5 als er een klein kind bij is, die bij zijn ouders in bed ligt, zoals in ons deel naar Irkutsk) in een ruimte van 5m2 zou moeten leven. Maar op een of andere manier werkt het gewoon.

Een coupe werkt naast de grondoppervlakte namelijk ook in de hoogte, je hebt een bank die je een bed kan maken op normale zithoogte, en een slaapbank hierboven. Rolf sliep eigenlijk steeds op de bankhoogte en ik ging de hoogte in. Overdag is de onderste bank je zitbank en 's avonds heb je 4bedden in je coupe staan/hangen. Terwijl je je in Nederland al druk kan maken over 2,5 uur reizen, vliegt de tijd hier echt voorbij. Niet dat je veel doet, want je grootste bezigheden zijn; slapen, naar buiten kijken, boekje lezen, eten of zoals nu een verhaaltje schrijven op mijn netbook. Maar het is eigenlijk een soort van vakantie, waarbij je echt even alles de boel de boel laat, maar dan in de trein.

Aan elke trein zit een restauratiewagen, en wij hebben hier 1keer gegeten. De prijzen zijn namelijk toch best hoog en je hoort dat het eten over het algemeen niet zo denderend is. Toch hebben we geluk gehad, in trein nummer 2 (de officiële Trans-Siberie) hebben we heerlijk gegeten met een vers gebakken schnitzel en aardappeltjes in een leuke ouderwetse setting. Ondanks dat het even gokken was met de alleen Russische sprekende bediening en menukaart. De rest van de tijd hebben we het eten aangebroken dat we steeds zelf meenamen. Naast brood en snacks was dit vooral veel noodles. In elke wagon zit een kokend water ketel die verwarmd wordt door de trein waar je steeds gratis water kan halen, hier hebben we ook veelvuldig gebruik van gemaakt voor dus de noodles of om een kopje thee te zetten.

Het aller-leukste van de treinreis vond ik tot op heden het contact met de verschillende mensen en de stops. Het duurt vaak even voordat je een stop hebt (gemiddeld genomen elke 4uur) maar als je er een heen hebt, heb je met geluk even een half uurtje om je benen te strekken en het station te bekijken. Bij veel haltes staan er allemaal plaatselijke verkoopsters met zelfgemaakt eten wat je kunt kopen voor een goede prijs. Rolf en ik hebben hier dan ook zeker gebruik van gemaakt. Het meest verwarrende van de treinreis was geeneens dat alles in het Russisch was, want je komt een eind met handen en voeten, maar tijdsbesef. De trein en alle stations in Rusland blijven op Moskou tijd leven en rijden. Dit houdt dus in dat je in werkelijkheid misschien al 5uur verder in tijdzones zit, het ter plekke dus 9uur 's avonds is en donker, maar de trein aangeeft dat het 4uur 's middags is. Dit is vooral heel verwarrend met de trein op en af stappen. Want hoe laat is het nu?!

Vandaag hebben we Rusland achter ons gelaten. Het was een lange grensstop met in totaal 10uur bezig zijn, maar voor ons vooral veel stil staan terwijl verschillende mensen de papieren en de coupe checken. Het blijft altijd spannend of het allemaal goed is gegaan met registreren en dergelijke, maar de grap van de dag was toen de drugshond langs kwam. Niks geen herder of grote hond, hier in Rusland nemen ze genoegen met een mooi getrimde ‘lady en de vagebond' hond met van die grote hang oren. Ik moest me inhouden om hem niet te aaien zo lief en schattig zag hij er uit. Nu nog een nachtje heerlijk slapen in de heen en weer wiegende trein en dan Mongolië ontdekken.