Zowaar deze keer nog een extra verhaal. Rolf en ik maken veel mee, waardoor een korte samenvatting alsnog veel woorden zijn (of ligt dit vooral aan mijn schrijven?) en het mij handiger leek het deze keer in twee verhalen te doen. Tja, ten eerste vind ik het natuurlijk gewoon leuk om onze ervaringen met jullie allemaal te delen en ten tweede lijkt het me ook leuk om voor onszelf een soort van naslagwerkje te hebben. Ik weet nog goed dat ik na mijn jaartje Amerika hier ook zo blij mee was. Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden om te lezen, Rolf en ik vinden het in ieder geval echt super leuk vinden om jullie reacties er op te lezen!!!

Onze laatste paar dagen Rusland hebben we doorgebracht in de plaats Irkutsk en bij het Baikalmeer. Irkutsk is de plaats waar de trein stopt en het ligt midden in Siberië. Het is een plaats met veel meer laagbouw dan voorgaande steden en waar veel wat schattigere gebouwen staan, het wordt hier ‘Het Parijs van Siberië' genoemd. Het was leuk om na veel hoogbouw en grote steden nu eens een kleinere stad te bekijken, maar na een dag waren we wel klaar met deze stad. Zoveel was er nu ook weer niet te zien. Gelukkig gingen we al snel naar het Baikalmeer.

Het Baikalmeer is het grootste zoetwatermeer ter wereld, zowel in oppervlakte als in diepte. Het meer bevat 1/5 van al het zoetwater ter wereld en is nu nog zo schoon dat je het kan drinken. Ze noemen het meer ook wel de 5^e grote oceaan van de aarde, omdat bij verwachte splitsing van de werelddelen Azië ter hoogte van dit meer zal delen en het dus een oceaan zal worden. Dit zou wel zonde zijn, want dan zou het zoete water verloren gaan en daarbij de vele bijzondere dieren die ook alleen in dit meer leven, zoals de Omul (vis) en de zoetwater zeehond.

Het meer ligt nog een aardig stuk van Irkutsk vandaan en de leukste manier om het meer te zien is volgens velen door naar het Olkhon eiland te gaan. Dit is nog 6uur rijden vanaf Irkutsk in een te vol busje. Vreemd genoeg ben ik niet wagenziek geworden, maar misschien komt het ook wel omdat het ritje meer op een ritje in een achtbaan leek dan in een auto. Het begon op asfalt met hoge snelheden links en rechts de kuilen te ontwijken, daarna de hoge heuvels (12-15% helling) zo snel mogelijk te nemen om het onderbuikgevoel te benadrukken en soms als extra sensatie tóch die kuil te pakken om voor lift-off van de passagiers te zorgen zodat je 5cm van je stoel omhoog vloog. Tussendoor had je als decor de kuddes wilde paarden en koeien langs de weg op de uitgestrekte vlaktes en berglandschappen. Als toetje kregen we de laatste 2 uur nog een massage om de doorbloeding van het lijf te bevorderen door de zandwegen met keien die de banken in de auto veranderden in trilplaten.

Al met al een leuke rit om eens de natuur in te gaan hier in Rusland, want hier waren we na alle steden wel even aan toe. Dit is dan ook goed gelukt op het eiland en bij het meer. Wat een mooie natuur en uitzichten heb je hier!!!! Pas sinds 6jaar is er elektriciteit beschikbaar op het eiland en er zijn maar een aantal dorpjes op het 70km lange eiland. Wij sliepen in de homestay Nikita in een te schattig Siberisch houten huisje dat helemaal voor ons zelf was. Het eten was volledig geregeld, dus Rolf at zich 's ochtends helemaal vol aan de vers gebakken pannenkoeken met zelfgemaakte jam van plaatselijke bessen, terwijl ik (en ook Rolf) 's avonds alle verschillende bereidingen van de Omul vis hebben geprobeerd, die zowaar echt lekker smaakt.

De twee dagen dat we hier zijn geweest, hebben we vooral genoten van de natuur. De tweede dag hebben we een mountainbike gehuurd waarmee we een tocht hebben gemaakt. De verhuurder had een route uitgelegd, maar na afslag 3 waren we de weg al kwijt dus hebben we zelf maar geïmproviseerd. Uiteindelijk hebben we een stuk in de immens grote bossen gefietst om daarna de heuvels (bergen?!?) van de vlaktes te beklimmen om het uitzicht te bekijken. Het was koud en winderig, maar zeer zeker de moeite waard om het meer zo van bovenaf te bekijken.

Na de twee dagen zijn we weer terug naar Irkutsk gegaan om de trein te halen richting Mongolië. Hiermee lieten we Rusland achter ons. Al met al hebben we een erg leuke tijd gehad in Rusland, maar we denken niet dat we heel snel weer terug zullen gaan. Geen verliefdheid op dit land ontwikkelt. Als soort van afsluiting van Rusland nog even een opsomming van dingen die ons op zijn gevallen in Rusland en voor ons de herinnering aan dit land zullen zijn:

• - De mensen zijn niet zo onaardig en chagrijnig als altijd gezegd wordt. De meeste mensen zijn best behulpzaam en willen je altijd helpen. Behalve als ze in een winkel aan het werk zijn.
• - Je maakt je het meest zorgen om niet aangehouden te worden door politie. Dit is gelukkig ons niet overkomen. Wat wel opvalt, alle leger en politiemensen hebben een super grote pet op, beetje ter grote van een pannenkoek. Misschien compensatie gedrag? Des te groter de pet, des te kleiner de ........?
• - Het favoriete drankje van Russen is geeneens Vodka, maar thee! Iedereen drinkt bij elke gelegenheid thee met heel veel suiker en het liefst een stuk taart erbij.
• - Het lezen van het Russisch is nog best te doen, het uitspreken van de taal daarentegen.
• - Terwijl het buiten koud is, staat binnen de thermostaat op standje tropen. Zowel in de trein als andere plekken zweet je je binnen eerder kapot dan dat je een poging doet om weer warm te worden.
• - Naast de soepen en degelijke vullende maaltijden, zijn de Russen helemaal gek op Sushi. In elke plaats zitten minimaal 2 sushitenten in elke straat.