Na 2 weken China was het al weer tijd voor Japan. Een land dat niet veel mensen aan doen tijdens een lange reis naar Azië, voornamelijk omdat het bekend staat als een belachelijk duur land en het uit de route ligt voor veel reizen. Toch had dit land zo'n aantrekkingkracht op Rolf en mij dat we het maar eens moesten bekijken. En een beter moment dan nu komt er natuurlijk niet, we zijn namelijk toch al ‘in de buurt'....

Vanuit Shanghai zijn we naar de metropool Tokyo gevlogen en toen we aankwamen, voelde het gelijk al als Japan. Normaal lijken alle vliegvelden op elkaar, met de standaard koffietentjes, fastfoodketens en altijd de normale wc's. Echter is de wc nu juist een beleving op zichzelf in Japan, die ik gelijk goed ervaren heb op het vliegveld. Ik dacht even snel te gaan, maar ik wist niet waar ik moest kijken. De wc ruimte was ongeveer 14m2 met allemaal knoppen, draaitoestanden, en verschillende bassins. Gelukkig was de wc zelf goed te herkennen, eindelijk weer eens een normale westerse wc met wc-pot en al waar je gewoon op kan zitten. Na ja dat dacht ik.... Je wc-bril is namelijk verwarmd en naast de bril zitten nog allemaal knopjes die allemaal sproeiers aan zetten. Er was zelfs een knop waarmee je het geluid van een doorspoelende wc kon na bootsen terwijl je behoefte aan het doen was. Al met al een hele ervaring.

Na dit kleine avontuur was het tijd om naar ons hostel te gaan in Tokyo. In deze stad wonen 12 miljoen mensen, als je alle buitenwijken meetelt zelf 33miljoen mensen, en het bestaat uit 23 stadsdelen. Elk stadsdeel heeft zijn eigen bestuur en verkiest zijn eigen burgemeester en bestuur. Elk stadsdeel heeft zijn eigen karakter. Wij sliepen in de wijk Asakusa, de wijk die nog een beetje het gevoel van het ‘oude' Tokyo heeft. Er is een grote tempel en een aantal kleine straatjes met nog laagbouw en ouderwetse huisjes. Toch begint het nieuwe Tokyo hier ook al door te komen, want op het moment wordt de ‘Sky Tree' gebouwd, de nieuwe hoogste toren ter wereld, midden in de wijk naast ons hostel.

Leuk om eens zo'n toren gebouwd te zien worden, maar blij dat het nog niet af was, want nu konden we voor een redelijk normale prijs een kamer in deze wijk voor een week bewonen. Aangezien een privékamer niet veel duurder was dan 2 dormbedden, zijn we voor de privé optie gegaan. Daarnaast was de hoofdlocatie van ons hostel vol, waardoor we in een ander gebouw kwamen te slapen. Helemaal goed, want dit was een soort van appartement waar maar weinig mensen sliepen. Een hele grote keuken en een leuke woonkamer in Japanse Stijl om ons helemaal thuis te laten voelen voor een week. Ook wel eens lekker om niet steeds met de spullen te sjouwen en het gewoon door de kamer te kunnen strooien...

We hebben een week in Tokyo gezeten om een groot gedeelte van de wijken te ontdekken. Een van de wijken was Akihabara, beter bekend als Electric Town. In deze wijk zitten alle winkels bij elkaar waar alle elektrische winkels bij elkaar zitten. Sinds Mediamarkt en Saturn in Nederland zitten, zijn we wel gewend aan de grote winkels met veel elektrische apparatuur, maar hier gaat het net een stapje verder. Het was hier onder andere normaal om langdurig een massagestoel uit te proberen, de enige regel was dat je niet in slaap mocht vallen en ze hadden graag dat je je schoenen uitdeed. Al met al was het niet goedkoper dan in Nederland, maar we hebben toch een goede deal voor een mooie camera kunnen krijgen die we niet konden laten schieten. Dus we zijn sinds kort in het bezit van een iets grotere camera; op naar de nog mooiere foto's.

Een van de leukste en vooral ook lekkerste dingen uit Japan is het eten. Zoals de meeste mensen misschien wel weten is sushi, naast zuurkoolstamppot, mijn lievelingseten. En waar kan je dit beter doen dan in het land waar het vandaan komt?! Rolf en ik hebben dit dan ook al vele keren gedaan, maar de beste keer was bij de Tsukiji Fish market. Dit is de grootste vismarkt in de wereld die bijna elke dag open is van 4.30uur 's ochtends tot 12.00 's middags. Het is het punt waar de meeste tonijn ter wereld wordt verhandeld, en je kunt hier als toerist bij zijn. Het enige punt is dat er maar 140 mensen toegelaten worden op een dag. Deze tonijnveiling is elke ochtend van 4.30-5.30uur. Om hierbij te zijn, moet je er op tijd bij zijn om een reservering te krijgen. Aangezien er nog geen metro gaat op dit tijdstip, hebben Rolf en ik een fietsje gehuurd de dag ervoor. Nadat we de stad de dag ervoor onveilig hebben gemaakt op onze fietsen met heel stoer mandje, vertrokken we 's ochtends om 3.45uur om op tijd te komen. Helaas mocht dit niet baten, toen we aankwamen waren alle reserveringen al weggegeven. Sta je dan op je fietsje in het donker....

Na een te duur kopje koffie in een restaurant in de buurt te hebben gedronken, zijn we weer terug gegaan naar de markt. Officieel mag je pas vanaf 9.00uur hierop, omdat het hiervoor nog te druk is met alle handelaren. Maar er zijn een aantal restaurantjes bij waar ze sushi verkopen. Nu komen er even heel veel superlatieven, want ik kan het gewoon niet anders omschrijven. We hebben in de aller-langste rij ooit voor eten gestaan (1uur), op het aller-vroegste tijdstip ooit (7.15) maar het was dan ook de aller-lekkerste en verste sushi die we ooit in ons leven hebben gegeten. Zelfs de wasabi werd vers gemaakt en alles was het meer dan 100% waard, mij krijg je nooit meer zo blij op de vroege ochtend. Het was echt hemels!

De sushi was niet goedkoop, maar verder valt het ons eigenlijk nog mee met het prijsniveau in Japan. Oké, in het begin was het heel erg wennen, maar ja we kwamen ook net uit China waar je met zijn 2-en uitgebreid uit eten ging met 4 0,6 liter bier voor misschien 10euro. Het prijsniveau is eigenlijk goed te vergelijken met Nederland. Boodschappen doen is wel duurder dan Nederland, vooral fruit met bijvoorbeeld trossen druiven voor 25euro, maar uit eten gaan is gelijkwaardig. Het leuke hier is dat je verschillende niveaus van restaurants hebt. Het goedkoopste is het restaurant waar een bonnetjesapparaat buiten staat waar je geld in gooit, je je keuze maakt, en je dan naar de ober loopt om het bonnetje te geven en dan komt je eten vanzelf bij waar je gaat zitten. Het volgende niveau zijn de restaurants waar ze in de vitrine een uitgebreid display hebben van plastic voedsel waar je op kan zien wat ze allemaal hebben aan eten, erg makkelijk als je de taal niet snapt. Alles wat hierboven zit is helemaal gelijkwaardig aan Nederland met soms ook prijzen die tot 100-en euro's per maaltijd gaan.

Na een aantal dagen in Tokyo gezeten te hebben, zijn we ook nog de stad uit geweest. Op een dag zijn we op en neer naar Nikko gegaan. Dit is een plaats 2uur boven Tokyo dat misschien wel de grootste toeristentrekpleister van Japan is. Er staan heel veel mooie tempels en de omringende natuur is ook fantastisch. De mooiste tijdstippen van het jaar zijn de lente vanwege de bloesem, en de herfst vanwege de herfstkleuren. En laten wij nu net in de herfst hier zijn... Ik heb nog nooit zulke mooie kleuren op een boom gezien!

We zijn ook nog naar Mount Fuji gegaan. Deze vulkaan is naast de ‘Rising Sun' het grootste symbool voor Japan. Een afbeelding staat ook op het 1000yen briefje. Het beklimmen van deze berg is ook een ervaring die elke Japanner eenmaal in zijn leven moet meemaken. Helaas voor ons, zou het voor ons niet mogelijk zijn om de top te halen. Vanwege het klimaat op de berg, is het pad naar boven maar 2 maanden per jaar geopend; van 1juli t/m 31augustus. Hierbuiten wordt het zeer afgeraden om omhoog te gaan. Toch waren Rolf en ik benieuwd en wilden we meer zien van de berg dan de 5^e stop waar iedereen uit stapt. Echter hebben we het maar gered tot de 6^e stop, hier moesten we al toegeven dat we het ‘gevecht' met de berg niet konden winnen. Het begon eerst met harde windstoten, toen werd het een kleine zandstorm, maar toen we op een vlakte aankwamen vlak na de 6^e stop en Mount Fuji met vulkanisch gesteende begon te gooien was het toch echt tijd om terug te keren en voor deze keer de berg van onderaf te aanschouwen.

Op het moment zijn we bezig met door de rest van Japan te reizen, met de trein. Maar hier volgende keer meer over.....