Korea is een land dat wij in Nederland kennen als Noord Korea en Zuid Korea dat sinds de oorlog in de jaren 50 gescheiden is door een gedemilitariseerde zone (DMZ). Beiden landen leven naast elkaar; Noord is een communistisch dictatorschap dat niet zomaar te bezoeken is terwijl Zuid is als land zeer toegankelijk is voor toeristen en tegelijk ook veel in ons westers leven aanwezig is. Nee, ik bedoel nu niet door Guus Hiddink en voetbal, maar door de bekende Zuid Koreaanse merken zoals Hyundai, LG en bijvoorbeeld Samsung. Wat Rolf en mij opviel tijdens het reizen door Zuid Korea is echter dat ze zichzelf niet als Zuid Koreanen zien en het land niet als Zuid Korea; ze zijn trotse Koreanen en ze leven in het mooie land Korea met toevallig nog een slechte buur boven zich. Het heeft mij veel moeite gekost om niet steeds Zuid Korea te zeggen tegen locals, maar gelukkig is de uiteindelijk gewoonte geworden want het voelt toch als een eerkwestie voor de mensen.

Op 19 november kwamen we vanuit Japan met de nachtboot aan in Busan, het zuiden van Korea. Het is een stad waar niet veel westerse toeristen komen, maar waar wel een zeer westerse sfeer hangt. Rolf en ik hebben nog nooit zoveel koffietentjes en bakkerijtjes in een stad zien zitten, laat staan in dezelfde straat. Hetgeen wat het nog eens leuker maakte, is dat het prijsniveau ten opzichte van Japan sterk gedaald was, voor meer dan de helft van de Japanse prijs kan je hier uitgebreid eten en drinken. Ondanks de westerse sfeer hangt er wel degelijk een Aziatische sfeer. De mensen zijn weer minder beleefd dan in Japan en het is ook weer minder schoon. Japan was dan wel extreem schoon, daar kunnen we als Nederland ook bij lange na niet aan tippen, maar toch was het wel even wennen om weer echt in Azië te zijn.

Busan is een plaats die zowel aan de zee ligt als tussen de bergen, een fenomeen dat niet zeldzaam is in Korea. Het land bestaat voor 70% uit bergen en is als schiereiland, iets groter dan Nederland, omringt door zee. Dit maakt het bezoek aan Korea en Busan zeer leuk, omdat je met een kort metroritje vanuit het centrum van de stad in de bergen staat, of op een strand aan zee. De Koreanen genieten ook van deze diversiteit door veel de natuur in te gaan. Een van de favoriete bezigheden lijkt haast wel het hiken. Als je naar een berg gaat, word je omver gelopen door de hordes Koreanen die vol uitgedost de berg willen bewandelen. Outdoormerken als North Face, Merrel, Salomon zijn zo waar gewoon tof hier en iedereen is dan ook van top tot teen volledig outdoorproof. Ik moet toegeven dat dit ook best een leuk gevoel was, want als wij dan eens in onze volledige reizigersoutfit waren, waren we eigenlijk underdressed. Mijn lelijke (ja ze lopen erg goed, maar mooi zijn ze nog steeds niet) wandelschoenen lijken wel gympies vergeleken met de schoenen van de meeste hikende Koreanen.

Toch is hiken niet de meest favoriete bezigheid van Koreanen, dit moet haast wel eten en drinken zijn. Het eten is een hele ervaring op zich, omdat je bij elke maaltijd gratis verschillende kommetjes Kimchi krijgt. Kimchi zijn verschillende bijgerechtjes die de maaltijd complementeren, het kan soep zijn tot verschillende ingelegde groenten met smaken die uiteen lopen tussen bitter, scherp, zout, zoet, zuur of een combinatie van allemaal. De meest bekende is de ingelegde Chinese kool die je dan ook veelvuldig in dit land ziet liggen. Maar wat ons het meest verbaasd heeft, is het alcohol gebruik. Hier in Korea bestaat de sterke drank Soju. Soju is een wodka-achtige drank met 18% alcohol dat in halve liter flesjes komt. Bij elke maaltijd, bij alle soorten mensen staat dit drankje op tafel. Het is ook niet dat ze het bij een flesje per groep houden, nee er gaan meerdere flesjes door heen tijdens een maaltijd. Er is één bedrijf ter wereld die deze drank maakt, en het merk Soju is door alleen het gebruik in Korea het meest gedronken sterkedrankenmerk ter wereld.

Er is wel een grote groep mensen in Korea die helemaal niets van deze drank drinken en dat zijn de monniken. In het Buddhistische leven wordt er geen alcohol gedronken en geen vlees gegeten. In Korea hebben Rolf en ik misschien wel een van de bijzonderste ervaringen van de Korea reis gehad door 24-uur in een Buddhistische tempel te leven. ‘Onze' tempel was de tempel Golgul-sa vlakbij de plaats Gyeongju een uur ten noorden van Busan. Het leven hield in door te doen wat de monniken doen, oftewel mediteren, yoga, eten, apart slapen op de verwarmde ondol vloer, opstaan om 4uur 's ochtends om het morgen gezang bij te wonen terwijl de volle maan nog volop aanwezig is en 108 buigingen. Deze tempel was bijzonder omdat er de martial arts Sunmundo wordt uitgevoerd. Deze martial arts staat die in het teken staat van Zen en het buddhisme. Ondanks dat we al genoeg spierpijn hadden door de yoga, werden de spieren nog even extra getest tijdens deze sport.

Na dit fantastische tempelbezoek hebben we nog 2 dagen in Gyeongju doorgebracht, een plaats die bekend staat als museum zonder muren, door de vele tempels en graftombes in en om de stad heen. Na deze dagen beleefden we een backpackersdroom; gratis reizen! Het is op het moment ‘Visit Korea Year 2010-2012' (ja ik snap het jaar ook niet helemaal, zal wel Koreaans zijn) waardoor er verschillende gratis services zijn. Dit merk je al bij tempels en musea, je komt bijna overal gratis binnen en krijgt een gratis Engelse tour. Echter gratis vervoer was voor ons voor het eerst. Er was een gratis super de luxe bus service van Gyeongju richting Seoul. Door dit gratis reizen is onze originele planning iets aangepast, en hebben we besloten Seoul ons ‘thuis' te maken. Ondanks dat het maar 5 uur met de bus was, was het wel heel vreemd om te merken toen we uit de bus kwamen dat het hier gewoon al als winter aanvoelde. Dus weer de dikke jassen aan en mutsen op.

Vanuit Seoul zijn we voor een dagtrip (met gratis bus) naar Jeonju geweest, de plaats waar nog de meeste originele huizen, Hanoks, staan van Korea. Verder hebben we tijdens onze tijd in Korea genoten van deze grote stad met de vele bezienswaardigheden, shopmogelijkheden en restaurantjes. Een van de dagen zijn we nog lekker decadent gaan skiën in een van de vele skiresorts in de buurt van Seoul. Echter was het minder decadent dan gedacht. Omdat het de eerste dag van het skiseizoen was, waren de liften gratis en was de skihuur maar 3euro per persoon. Ondanks er nog geen echte sneeuw lag, waren er 2 pistes vol gespoten met echte nepsneeuw waardoor we nog een dag genoten hebben van skiën voordat we de hitte ingaan in de rest van Azië. En deze leuke dag had ook nog een top eind, want we raakten aan de praat met een Koreaanse student bij de bus. We zijn uiteindelijk gezellig uit eten gegaan met Kim (zijn voornaam was niet uit te spreken, dus we mochten hem Kim noemen) in een leuk Koreaans restaurant dat hij kende. Ondanks aandringen van ons dat het echt niet kon, heeft hij het eten betaald voor ons allemaal. Hij wilde graag dat we een mooie herinnering aan Korea zouden blijven houden.

Dit zullen we dan ook zeker doen! Korea is een land dat een goede mix is tussen Azië en de Westerse wereld. Er zijn genoeg westerse restaurants en winkelgelegenheden om je thuis te voelen, maar er is nog wel net genoeg chaos om het Azië te laten zijn. Alles is makkelijk bereisbaar in een land waarmee je in een trein binnen 2,5 uur aan de andere kant van het land zit en er zijn genoeg Engelse faciliteiten bij bezienswaardigheden. Daarnaast heb je op kleine reisafstand alles wat je maar kan wensen, cultuur als mooie bergnatuur of zee en stranden.

Rolf en ik hopen dan ook echt dat de onregelmatigheden tussen Noord en Zuid Korea snel tot een geschikte en vreedzame oplossing komen. Zoals jullie waarschijnlijk wel mee hebben gekregen is de laatste tijd de spanning weer gestegen tussen deze twee landen door de beschietingen rondom het eiland vlakbij de DMZ. We waren eerst nog van plan een tour naar de DMZ te nemen, maar door deze ontwikkelingen leek het ons toch niet zo'n goed plan. De spanning begint ook in Zuid Korea voelbaar te stijgen. In Seoul, dat geeneens te ver van de grens met Noord-Korea ligt, zijn we tegen meerdere demonstraties aangelopen die niet allemaal even vriendelijk waren. We vonden het nu dus ook niet erg om het land te verlaten om naar het zuiden van China te gaan. China is natuurlijk in dit dispuut geen neutrale partij, maar aangezien in de Chinese krant niets stond over de opgelopen spanningen in Korea, is er vast ook niets........