Één manier van reizen is door van te voren een tour te boeken. Bij een tour is alles geregeld en hoef je zelf verder niet na te denken over de hoogtepunten van een stad en waar je wilt eten, slapen of hoe je jezelf bezig houdt. Na 2,5 maand reizen waren Rolf en ik wel toe aan eens niet nadenken over de basisbehoeften en hebben we een tour geregeld in Kuala Lumpur, Maleisië. Maar deze keer wel bij een speciale touroperator genaamd Fennis, met als tourguide Nicky Fennis.

Mijn broertje zat voor een maand in Maleisië, met een aantal trips naar bijv. Indonesië, en om hem op te zoeken hebben we onze semi gemaakte plannen opgeschort en zijn we vanuit China rechtstreeks naar Kuala Lumpur gevlogen. Toen we het vliegtuig uit kwamen, was het eerste grote verschil al goed te voelen; het is namelijk warm! Na wat winterweer, maar vooral lenteweer gehad te hebben, is het hier volop zomer. Met minimaal 30graden, dag en nacht, kunnen de jassen diep opgeborgen worden en de korte broeken en de slippertjes uit de backpack. Hetgeen dat Rolf en mij gelijk opviel in Maleisië is, is dat wij niet meer opvallen. In China vielen we zelfs in grote steden met miljoenen inwoners gigantisch op, omdat we blank waren en de rest Chinees. In Kuala Lumpur viel de diversiteit van etniciteit van de mensen gelijk erg op. De stad is een mengelmoes tussen Chinezen, Indiase mensen, westerse expats, en Maleisische. Het is zelfs zo dat de originele Malei een minderheid zijn in hun eigen land. Dit is ook terug te zien in de taal, want in Kuala Lumpur wordt veel Engels gesproken, en is het Malei ondergeschikt. Zelfs bij stappen praat men onderling Engels. Dit maakt het voor ons op eens weer een stuk makkelijker om alles te begrijpen, zowel in het duidelijk maken in spraak als in het begrijpen bij het lezen.

Mijn broertje kon ons helaas niet ophalen vanaf het vliegveld, maar hij kwam ons ophalen bij de busstop in het centrum. Tourguide Nicky Fennis eerste indruk was helaas niet goed door te laat te zijn, maar hij maakte het helemaal goed door het weerzien; het was echt erg leuk om hem na 2,5 maand weer te zien. En om het nog beter te maken, had hij een zeer gezellige mede tourguide genaamd Pei Pei bij zich, die als local helemaal veel wist van de stad. Na het weerzien hebben ze ons naar het hostel gebracht, geboekt door Nicky, dat als 3^e hostel van Azië een prijs had gewonnen. En het hostel deed deze prijs zeker eer aan, wat een mooi en luxe hostel, met zelfs uitzicht op de KL-tower vanaf de ‘brug' naar de toiletten. Dus de accommodatie geregeld door deze touroperator voldeed zeker aan de verwachtingen.

Na de eerste avond heerlijk te hebben gegeten, moesten we de dag erna al weer vroeg op. De tourguide stond al weer vroeg voor de deur en Nicky heeft ons de eerste dag gelijk langs vele hoogtepunten van de stad genomen. Waaronder China Town en India Town (ja hier ook weer de verschillende etniciteiten volop aanwezig) met als hoogtepunt misschien wel het Indiaas eten. Heerlijk vers gebakken naanbrood met curry en tandori kip. Blijer waren wij niet te maken, maar toch deden we een poging. We dachten dat het fijn zou zijn om ter ontspanning een voetmassage te krijgen. In Kuala Lumpur zie je veel Dr. Fish spa gelegenheden, dit zijn aquaria waarin allemaal visjes zitten die de dode huidcellen van je voeten eten en tegelijk een kleine massage geven door het happen. Het kietelde echter zoveel dat eerder op onze lachspieren werkte dan dat het ter ontspanning werkte, maar het was erg gezellig!

Na deze ‘ontspanning' was het tijd om onze voeten aan het werk te zetten. Iets buiten de stad ligt Batu Cave. Dit is een grote hindoeïstische tempel die bovenaan een trap lag met ongeveer 200 treden. Er staat buiten ook een gigantisch beeld ten ere van de tempel. Helaas wist tourguide Nicky niet waarom het Batu Cave heette en wat het doel van de tempel was, maar door de aapjes was dit snel vergeten. Er zitten zoveel wilde apen op de trap die eten proberen te bietsen van de toeristen en ze zijn zo schattig, dat dit misschien nog wel leuker is dan de tempel zelf. 's Avonds hebben we weer gezellig gegeten met zijn allen en een drankje in ‘Skybar' gedaan, waar de biertjes duur zijn, maar het uitzicht het meer dan waard is. Je zit letterlijk in de ‘Sky' met uitzicht op de Petronas Towers en de KL Tower.

Na deze drukke dag wist de tourguide goed dat het tijd was voor wat ontspanning, helaas hoort bij tropisch weer soms ook tropische regenbuien en op deze dag zijn er meerdere gevallen. Maar dit hield in dat we heerlijk op de bank van Pei hebben gelegen. En echt die bank verdient net als het hostel een prijs, maar dan voor de beste bank van Azië. Pei en een vriendin van haar komen in juni een tijdje naar Nederland, wat inhield dat we ze moesten voorbereiden op het Nederlandse eten. Ik nam graag die taak op me door een avond Nederlands eten te maken. Tijdens het boodschappen doen, was het bijzonder om er achter te komen dat in de supermarkt de alcohol en het varkensvlees apart verkocht werden. Als niet halal-producten in een zeer Islamitisch land als Maleisië, krijgt het een aparte plek in de supermarkt en moet je het ook daar terplekke betalen. 's Avonds was het dan zo ver; het eten! Ondanks dat het 30 graden was, ik denk niet dat gekookte aardappels, bloemkool en gehaktballetjes in jus ooit zo lekker gesmaakt hebben. Of zal het misschien mee helpen dat we ze al zo lang niet gehad hadden?

Een bezoek aan Kuala Lumpur is ook niet compleet zonder de Petronas Towers op te zijn gegaan. Voorheen kon je gratis de brug op die tussen de twee torens staat. We dachten dat dit nog steeds het geval was, en omdat er maar een beperkt aantal plaatsen waren, stonden we al weer vroeg in de rij. En ja hier heeft tourguide Nicky zeker veel pluspunten mee gewonnen, ondanks dat wij al om half 8 in de rij stonden, stond hij zeker 20 meter voor ons in de rij. Hierdoor waren we de gelukkigen die als eerste die ochtend de toren op konden, voor nu het kleine bedrag van 2,50euro. Geen geld om 165meter de hoogte in te gaan en het mooie uitzicht op de stad.

Hierna zijn we weer een van de vele winkelcentra ingegaan die Kuala Lumpur rijk is. De leukste is echter Times Square! In deze Mall is een echt pretpark, met een achtbaan die over de kop gaat. Heel bizar om dit op de 5^e verdieping van een winkelcentrum te zien. Toch vertrouwden we het niet helemaal met de grootte, aangezien je max. 1,95 meter mocht zijn, maar er soms zo weinig ruimte tussen de achtbaan en de stellage was dat we onze hoofden liever op ons lijf hielden en er dus maar niet in gingen. In dit winkelcentrum zaten ook meerdere bioscopen en in zo'n bioscoop bleek de enerlaatste dag ook dat we de tourguide blijkbaar echt nodig hadden. Rolf en ik dachten namelijk naar de film te gaan, en de verkoopster had gezegd dat de Maleisische film in het Engels ondertiteld zou zijn. Nou niet dus! Aangezien we het niets begrepen hebben we maar een heerlijk dutje gedaan in de bioscoop, maar als de tourguide erbij was geweest was dit ons vast nooit overkomen...

Helaas moeten we het nu wel weer met zijn 2-en doen. Nicky is namelijk weer naar Nederland gevlogen. Het was echt super om mijn broertje te zien in zo'n ver land, maar het was vooral bijzonder om te merken hoe normaal dit ook gelijk ook is. Het was eerder vreemd om hem weer te zien vertrekken. Na zijn vertrek bleek al snel dat we veel op zijn gids talenten geteerd hadden, want toen we een restaurant weer probeerden te vinden lukte het ons gewoon niet. Om dit maar niet te vaak te hebben, zijn we maar snel weer in een vliegtuig gestapt naar een eiland in het noorden van Maleisië genaamd Langkawi. Hier zullen we net als de meeste mensen in Nederland vakantie houden met de kerstperiode, alleen wel 40graden warmer en op witte stranden.....