Ik weet nog goed dat Jorieke en ik op de wereldtentoonstelling in Shanghai in Brunei terechtkwamen. Veel wisten we er niet van, behalve dat het een oliestaat is. Het bleek echter niet in het Midden-Oosten te liggen, maar deel te zijn van het eiland Borneo. Toen we als goedkoopste bestemming vanaf Jakarta via KL naar Bandar Seri Begawan (BSB voor de fans..) konden vliegen, was de keuze snel gemaakt.

Aangezien Brunei een erg klein land is (Nederland is ongeveer 6 keer groter) waren we niet van plan er al te veel tijd door te brengen. Buiten BSB is het met name ongerepte jungle, wat het wel degelijk anders maakt dan Indonesie en Maleisie, de collega Borneo-landen. Deze landen hebben de jungle in grote mate gekapt om geld te verdienen aan de houtopbrengst en vervolgens palmplantages te kunnen planten. Vanwege de hoge olieopbrengsten is daar in Brunei geen noodzaak toe geweest. In BSB viel ons met name de rust en het ontbreken van rotzooi op straat op. Een enorm verschil met Indonesische steden! Dit alles komt wel met een prijs, want Brunei is flink duur. Goedkoop een hapje eten lukt nog enigszins, maar slapen is een crime met kamerprijzen die 5 keer hoger zijn dan in Indonesie. Toch hebben we erg van onze paar dagen in BSB genoten. Het centrum is rustig en heeft een geweldige moskee, terwijl je vlak erbuiten de proboscis apen kunt zien en een glimp kan opvangen van het paleis van de sultan. Het schijnt 4 keer groter dan Versailles te zijn, maar buiten drie dagen in september valt er door de grote bomen weinig van het paleis te zien.

In Brunei hebben we ook onze verdere trip door Borneo uitgedacht. Aan Borneo kleven namelijk (wat ons betreft) twee nadelen. Ten eerste is het relatief duur, vooral de toeristische tripjes waar je in veel gevallen niet omheen kan. Daarnaast moet je veel dingen van tevoren regelen. Niet alleen je slaapplek, maar ook je duiken, bezoek aan grotten en andere standaard tripjes. Nou vinden we het allebei best leuk om globaal te plannen wat we gaan doen, maar weken vooruit al bepalen wanneer je wat precies gaat doen is op deze reis niet echt aan ons besteed. Maar goed, een dagje plannen heeft er toch voor gezorgd dat we veel dingen konden gaan doen. Daarvoor hebben we een aantal vluchten moeten boeken, waaronder met MASwings van Miri naar Mulu. Het zal jullie niet veel zeggen, maar Mulu is een dorpje (dat is nog overdreven...) midden in de jungle. Bij Mulu ligt een nationaal park met een aantal mooie grotten. De vlucht duurde welgeteld 30 minuten. Met stoelen op de 3^e rij vroeg ik mij bij het inchecken af of we helemaal achteraan zouden zitten, maar dat viel mee. Aangekomen in Mulu zijn we op zoek gegaan naar een homestay, omdat we wisten dat de betaalbare slaapplekken in het park vol zaten. Uiteindelijk hadden we twee bedden bij mensen thuis voor minder geld dan een enkel bed in het park. Ook op Borneo kun je dus vrij makkelijk geld besparen.

In het park hebben we een tocht gemaakt naar de belangrijkste grotten, waarvan één de grootste begaanbare grot ter wereld is. Nou hebben we in Europa al aardig wat grotten gezien en waren we niet compleet onder de indruk, maar de hoeveelheid vleermuizen in een van de grotten was erg bijzonder. Helaas vlogen de meer dan twee miljoen vleermuizen niet uit omdat het weer te slecht was, maar dat moet een mooi gezicht zijn geweest. Na een korte stop in Kota Kinabalu hebben we vervolgens een AirAsia vlucht naar Tawau gepakt vanwaar we naar Semporna zijn gereisd. Vanaf Semporna kun je duiken op een paar fantastische plekken met als hoogtepunt het eiland Sipadan. Om te kunnen duiken bij Sipadan heb je een vergunning nodig, welke je minimaal 2 weken van te voren moet aanvragen. Je raadt het al, wij hadden natuurlijk niet op tijd over deze vergunningen gelezen. Gelukkig had een van de duikscholen een, voor ons, handige oplossing. We konden namelijk onder de namen Trevor (UK) en Carla (Italie) de volgende dag toch duiken. Er ging zelfs een Duitse mee als Lui Lui uit China... Er werd ons verteld dat dit afzeggingen waren en dat we daarom mee konden, maar buiten mensen die erg vroeg geboekt hadden ging niemand mee op hun eigen naam. Geen wonder dat je op korte termijn nooit een plekje kan krijgen...

Ondanks het schimmige beleid hebben Trevor en Carla een geweldige dag duiken meegemaakt. Bij Sipadan is allerlei groot spul te zien, zoals schildpadden, barracuda's en haaien. En die hebben wij (of Trevor en Carla...) dus allemaal gezien! Echt helemaal geweldig om onder water te drijven en vlak onder je een grote haai te zien en even verderop een grote school barracuda's. Immens zo groot als die beesten allemaal zijn! Vreemd genoeg was een van de hoogtepunten een enorme kwal die voorbij kwam zwemmen. De duikmeester hield het beestje met een stokje op zijn plaats, waardoor we konden zien dat er allerlei vissen in de kwal zaten. Jeetje, duiken is verslavend...

Na een dag rustig aan te hebben gedaan wilden we verder trekken richting Sukau om bij de rivier allerlei dieren te kunnen zien. Dit plan werd 's ochtends om 6 uur flink verstrooid omdat we genoeg beestjes in de kamer zagen. Het waren de beestjes die je hoopt op reis niet tegen te komen, namelijk bedbugs. Een dag eerder had Jorieke al wat bultjes op haar rug, maar deze ochtend zat ze onder de bulten. Het bleken dus toch geen muggenbulten te zijn, want op de klamboe zagen we kleine beestjes lopen en onze angst werd bevestigd: bedbugs. Op zich is het alleen schrikken en niet pijnlijk, maar de gevolgen zijn vervelend. Om zeker te weten dat je ze niet met je meeneemt moet je al je kleren wassen en je tas en overige spullen goed schoonmaken. Het werd dus een dagje later... Na een ochtend met onze spullen bezig te zijn geweest hebben we een bootje gepakt naar Mabul en de rest van de dag zonder beestjes lekker in de zon gelegen. Bij het strand zwommen daar een aantal schildpadden die je zelfs boven water kon zien op de momenten dat ze adem haalden. Best magisch als je er tussen staat!

Een dag later zijn we daadwerkelijk richting Sukau vertrokken. Nu maar hopen dat de bedbugs ons niet verder achtervolgen...